Wampiry od Tromy (a w zasadzie jeden, płci żeńskiej). Obowiązkowo szokująco tanio, ale na szczęście nie aż tak nieporadnie, jak należałoby oczekiwać. Tak po prawdzie, film jest na nieco lepszym poziomie niż większość produkcji z wytwórni Kaufmana, a głównym wabikiem nazwisko - wówczas jeszcze nikomu nieznanego - Samuela L. Jacksona. Sam sięgnąłem po "Def by temptation" zaintrygowany jego udziałem. Niestety, jak się okazuje, pamiętny "bad motherf.ucker" przebywa na ekranie przez łączny czas nie przekraczający chyba nawet minuty, odgrywając rolę zmarłego ojca głównego bohatera. Ogółem ujmując: obraz Jamesa Bonda (sic!) to blaxploitation opowiadające o walce młodego kleryka z siłami zła. Brzmi może mało zachęcająco, ale, jak już napisałem, powyżej - nie jest tak strasznie. Nie ma tu typowych dla Tromy wygłupów na poziomie podstawówki, rzecz jest opowiedziana w tonacji serio, miejscami wprawdzie bawi w sposób niezamierzony, ale obyło się bez większego obciachu. Ogląda się nieźle, ale też nie powiem, żeby był to jakiś porywający seans. Najciekawiej robi się w finale (zwłaszcza scena z telewizorem, wyraźnie zresztą wzorowana na motywach z "Koszmaru z ulicy Wiązów", wypada przyjemnie), ale tam też z atrakcjami nie jest aż tak bogato - końcowy pojedynek z krwiopijczym demonem, jak na niski budżet, jest całkiem efektowny, ale prędko się urywa i to w dosyć głupawy sposób. Dla pasjonatów kina klasy B, którym nie przeszkadzają schematy i lekko tandetne wykonanie.